İlk kez hapse düşen bir adam, ilk gecesinde koğuşuna yerleştirilir.
Işıklar söndükten birkaç dakika sonra, yan koğuşlardan biri parmaklıklara yaklaşır ve bağırır:
“13 numara!”
Koğuşun tamamı kahkahalara boğulur. Yeni gelen mahkûm şaşırır ama bir şey söylemez.
Kısa bir süre sonra başka biri bağırır:
“33!”
Yine tüm koğuş gülmekten kırılır.
“27!”
Yine kahkahalar, gülme krizleri… Yeni gelen iyice şaşırmıştır.
Dayanamayıp koğuş arkadaşına sorar:
“Ne oluyor ya? Herkes neden numara söyleyince gülüyor?”
Koğuş arkadaşı kıkırdayarak açıklar:
“Oğlum biz burada o kadar uzun zamandır yatıyoruz ki, bütün fıkraları ezberledik. Artık baştan anlatmaya gerek kalmadı. Her fıkraya bir numara verdik, böylece sadece numarayı söyleyince herkes hangi fıkra olduğunu anlıyor!”
Yeni mahkûm hayran kalır. Kendisini denemek ister. Parmaklıklara yaklaşır ve bağırır:
“72 numara!”
Bir anda tüm koğuş kahkahalara boğulur. Nefesler tutulur, millet yerlere yatıyor, koğuş arkadaşı gülmekten yuvarlanıyor.
Yeni gelen şaşkın:
“Dur dur… 72 neydi ki? Hangi şaka o?”
Koğuş arkadaşı kıkır kıkır gülerken cevap verir:
“Bilmem, daha önce hiç duymadık!”